ก่อนเปิดเทอมแรก ผู้ปกครองจะได้เข้าประชุม 1 – 3 ครั้งโดยเฉลี่ยค่ะ ตอนผู้ปกครองเข้าประชุม ทางโรงเรียนให้นำลูกไปฝากเพื่อที่จะได้คุ้นเคยกับโรงเรียน และเป็นการทดลองแยกลูกออกจากผู้ปกครองว่าเด็กโอเคหรือไม่ค่ะ

โดยเรื่องที่พูดก็จะมาจากเอกสารส่วนใหญ่ค่ะ เกี่ยวกับกฎระเบียบ ขั้นตอนต่าง ๆ สิ่งของที่ผู้ปกครองต้องเตรียม สิ่งของที่ทางโรงเรียนให้ใช้อย่างไรบ้าง? เป็นต้นค่ะ ตอนที่ประชุมแม่บ้านได้ยินเสียงเด็กร้องดังมาก ๆ (ห้องประชุมชั้น 2 ห้องเรียนลูกหรือที่ฝากเด็กอยู่ชั้น 1) ซึ่งแม่บ้านบอกตามตรงว่าเสียงคุ้นมากกก ฟังครูพูดไปก็ใช่มั้ยนะ ๆ กระทุ้งสามีอยู่เนือง ๆ ซึ่งหลังจากประชุมอิแม่ก็พุ่งหลาวลงไปชั้นล่างเลยจ้า ก็พบว่าลูกเดี้ยนเองค่ะที่ร้อง

เบบี๋วิ่งมาหาพร้อมน้ำตา คือแม่บ้านกับลูกไม่เคยแยกจากกันตลอด 4 ปีที่ลูกลืมตาขึ้นมาเลยค่ะ ตัวติดหนึบกันตลอด แม่อยากบอกว่าแม่ขอโทษที่ไม่ได้บอกลูกว่ามีประชุมยาว ตอนแรกลูกชายคงดีใจ เห็นของเล่นก็พุ่งปรู้ดไปเลย ไม่คิดว่าจะทิ้งไว้นาน พอเวลาผ่านไปนานคงคิดว่าโดนทิ้งเป็นแน่แท้เลยร้องไม่หยุด ครูก็พยายามปลอบ เข้าใจว่าครูทำดีที่สุดแล้ว ได้แต่ปลอบใจลูก ในใจก็หวั่นใจว่าวันเปิดเรียนจะเป็นอย่างไรน้อ?

วันพิธีเปิดการศึกษาปีนี้ค่อนข้างเหงาหงอยเนื่องจากไวรัสโควิดค่ะ แค่ทำพิธีเปิด ถ่ายรูป แล้วแยกย้ายกันกลับบ้านเลยค่ะ (เร็วไปไหน?) วันงานมีช่างกล้องมืออาชีพที่ทางโรงเรียนจ้างมาด้วยค่ะ โดยเราสามารถสั่งซื้อภาพแบบปริ้นท์ทางออนไลน์ได้ทีหลัง (โดยไม่ได้ไฟล์ดิจิตอล) มีให้เลือกหลายหลายขนาด ช่างภาพที่ถ่ายวันนี้ภาพสวยมากค่ะ

วันนี้เราจะได้เห็นผู้ปกครองใส่ชุดเต็มยศทั้งคุณพ่อและคุณแม่ คุณพ่อส่วนใหญ่ก็จบที่สูทค่ะ ชุดที่มีทุกบ้าน มีคุณแม่ท่านนึงใส่กิโมโนมา สวยมากกกกก แม่ ๆ ชมกันทั้งงาน ถ้ามีแม่คนไทยใส่ชุดไทยไปงานพิธีเปิดแล้วได้ถ่ายภาพความทรงจำครอบครัวน่าจะดีไม่น้อยค่ะ พอจบกิจกรรมก็กลับบ้านได้เลยค่ะ ส่วนแม่บ้านกับครอบครัวแวะร้านเบเกอร์ใกล้โรงเรียนก่อนกลับบ้านค่ะ