ซากุระว่ากันว่ามีรากคำมาจากคำว่า Saku ที่แปลว่า ดอกไม้บาน โดยดอกซากุระมีภาษาดอกไม้ที่ว่า "สวยและเก่ง" "งามอย่างธรรมชาติ" "สวนหวาน" เป็นต้น สำหรับคนญี่ปุ่นแล้ว ดอกซากุระเป็นดอกไม้สำคัญของฤดูใบไม้ผลิ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นช่วงเดือนมีนาคม-เมษายน และเป็นช่วงของความเปลี่ยนแปลงเช่น การเริ่มต้นเทอมใหม่ของโรงเรียนด้วย

เชื่อไหมว่า ซากุระเป็นญาติสนิทกับบ๊วย ท้อ และ apricot และเป็นญาติห่างๆ กับกุหลาบและแอปเปิ้ลจึงไม่แปลกที่เราจะเห็นซากุระบางพันธุ์มีกลีบซ้อนๆ กันเหมือนกุหลาบ

การที่เราเห็นมีทิวแถวต้นซากุระอยู่ริมน้ำบ่อยๆ จริงๆ แล้วเพราะว่าในสมัยโบราณคนญี่ปุ่นจะปลูกต้นซากุระเพื่อให้พื้นดินแน่นและแข็งแรง นั่นเพราะต้นซากุระมีรากที่ช่วยยึดพื้นดินที่อ่อนนุ่มบริเวณริมน้ำ และคนที่มาดูซากุระก็จะเหยียบพื้นดินจนแน่นแข็ง และกลายเป็นถนนนั่นเอง

ตันซากุระที่ Okuyamada ในจังหวัด Aichi เป็นต้นซากุระขนาดใหญ่ที่มีอายุว่า 1,300 ปี โดยปลูกโดยพระจักรพรรดิของญี่ปุ่นในสมัยนั้น โดยตัวต้นสูง 17 เมตร ลำต้นใหญ่กว่า 2.4 เมตร และแผ่กิ่งก้านออกไปอีก 15-17 เมตรเลยทีเดียว

จริงๆ แล้วในสมัยเอโดะ ซากุระมีความหมายไม่ค่อยดีนัก เพราะว่าดอกซากุระบานแป๊ปเดียว และร่วงไปในทันที นอกจากนี้สีก็เปลี่ยนอย่างรวดเร็ว ฉะนั้นในพิธีแต่งงานหรือพิธีมงคลต่างๆ ในสมัยเอโดะจึงพยายามหลีกเลี่ยงการใช้ดอกซากุระ แต่ตอนนี้ กลับกัน กลายมาเป็นดอกไม้ที่ใครเห็นใครก็ดีใจ

ดอกไม้ทั้งสามชนิด ดูเผินๆ คล้ายกันจะแทบจะแยกไม่ออกเลยใช่ไหม จริงๆ แล้วมีวิธีดูง่ายๆ อยู่คือ ในรูปจากซ้ายคือดอกซากุระ โดยดอกซากุระจะมีกลีบดอกเป็นแฉกที่เป็นจุดเด่น ส่วนอันกลางคือดอกบ๊วย ที่กลีบดอกจะกลม และขวาสุดคือดอกท้อ ที่จะมีปลายกลีบแหลม

ดอกซากุระบานนานแค่ไหนจริงๆ แล้วก็ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์และสภาพอากาศ (ฝนตกมาทีก็จะทำให้ร่วงเร็ว) แต่โดยปกติแล้ว สายพันธุ์ทั่วๆ ไปที่เห็นตามท้องถนนจะบานประมาณ 5-7 วัน และพันธุ์ที่บานนานหน่อยก็จะบานถึง 10-12 วันเลยทีเดียว