ไปญี่ปุ่น 4 วันชมแดนขุมทรัพย์อันลึกลับ โทโฮคุ

วันที่ 3

อินะนิวะอุด้ง ของซาโตะ โยสุเกะ

มีเส้นก๋วยเตี๋ยวทำมือหลายชนิดในญี่ปุ่นที่หลายคนน่าจะคุ้นเคย ไม่ว่าจะเป็นราเม็ง โซบะ หรืออุด้ง แต่เส้นอินานิวะอุด้งนี้เป็นสูตรพิเศษของจังหวัดอะคิตะ และบางกว่าเส้นอุด้งทั่วไป ทำผ่านกระบวนการนวดและดึงเส้นด้วยมือแบบดั้งเดิมที่ใช้แรงมาก

ผู้ผลิตเส้นอุด้งอินะนิวะชื่อดัง ซาโตะ โยสุเกะ (Sato Yosuke) มอบโอกาสให้นักท่องเที่ยวที่สนใจสามารถทดลองทำกระบวนการเหล่านี้ได้ (1,500 เยน) มีแป้งให้พร้อมแล้ว ที่เหลือก็แค่ทำในส่วนของการนวดและยืดแป้งเอง แล้วยังสามารถส่งเส้นอุด้งที่นวดแล้วไปให้ถึงบ้านคุณได้ภายในหนึ่งสัปดาห์ (เฉพาะผู้ที่อยู่ภายในประเทศญี่ปุ่นเท่านั้น)

หลังจากนั้นเราก็ได้ลองชิมเส้นอุด้งของมืออาชีพที่ร้านอาหารที่อยู่ใกล้ๆ ที่ปกติจะเสิร์ฟแบบเย็น เส้นอุด้งที่บาง แบน และลื่น มีรสสัมผัสเคี้ยวหนึบดี และอร่อยมากเมื่อทานคู่กับซอสดาชิและซอสรสงา มีต้นหอมซอย วาซาบิสด และขิงสดขูดที่เสิร์ฟเป็นเครื่องเคียง

- www.sato-yoske.co.jp (ภาษาญี่ปุ่น)

อุจิกุระแห่งมาสุดะ

ย่านศูนย์กลางทางประวัติศาสตร์ในเมืองมาสุดะของจังหวัดอะคิตะ มีถนนหลักที่เรียงรายด้วยบ้านญี่ปุ่นที่มีอายุนับศตวรรษ นี่ไม่ใช่อะไรแปลกใหม่ แต่สิ่งก่อสร้างทางประวัติศาสตร์เหล่านี้มีเอกลักษณ์ตรงความแคบและยาว มีหลายอาคารที่ยาวกว่า 100 เมตร และหลายหลังก็ยังมีผู้อยู่อาศัยอยู่จริง จวบจนถึงทุกวันนี้

ที่สำคัญกว่านั้น สิ่งก่อสร้างเหล่านี้ยังโดดเด่นเพราะสิ่งที่อยู่ภายใน นั่นคืออุจิกุระ หรือโกดังเก็บของภายใน โกดังเหล่านี้ไม่ใช่โกดังเก็บของธรรมดา แต่ยังทำหน้าที่เป็นพื้นที่อยู่อาศัยได้ด้วย ผู้มาเยือนสามารถเที่ยวชมอุจิกุระเหล่านี้ได้ และประทับใจไปกับทักษะงานช่างอันประณีต พร้อมไม้เคลือบสีแดงโดดเด่นตัดกับผนังปูนสีดำ

- masudakanko.com (อังกฤษ)

เก็บแอปเปิ้ล

เช่นเดียวกับเนื้อวัวยามากาตะ ความต่างทางอุณหภูมิระหว่างช่วงกลางวันและกลางคืนที่ห่างกันมากนั้นเหมาะแก่การปลูกแอปเปิ้ล ที่จริงแล้ว ภูมิภาคนี้เป็นผู้ผลิตแอปเปิ้ลรายใหญ่ของญี่ปุ่น การเก็บแอปเปิ้ลด้วยตัวเอง (หรือผลไม้ชนิดอื่น) แบบสดจากต้น ก็เป็นอะไรที่สนุก และสวนผลไม้บางเจ้าก็มีตัวเลือกแบบกินได้ไม่อั้นอีกด้วย ในขณะที่บางสวนก็อาจเรียกเก็บเงินจากจำนวนและน้ำหนักของผลไม้ที่คุณเก็บมา

ทางตอนเหนือของอะคิตะมีสวนแอปเปิ้ลหลายแห่ง โดยเฉพาะในเขตนากายามะของเมืองโอดาเตะ (Odate) และย่านฟุชิคาเงะของเมืองคิตะอะคิตะ (Kita-Akita) เราอ้อมไปที่สวนคากายะ คะจุเอ็น ฟาร์มเล็กๆ ที่เป็นกิจการของครอบครัวหนึ่ง ที่นี่ปลูกแอปเปิ้ลหลากหลายชนิด มีการปีนขึ้นบันไดไปเด็ดแอปเปิ้ลด้วย สามารถเลือกแอปเปิ้ลฟูจิที่มีชื่อเสียงในระดับสากล หรือแอปเปิ้ลเบนิอะคาริ ซึ่งเป็นสายพันธุ์ใหม่ที่มีเฉพาะในอะคิตะ ทุกผลมีรสสัมผัสกรุบกรอบและหวานเปรี้ยวที่สมดุลกันอย่างดีเยี่ยม

- www6.plala.or.jp (ภาษาญี่ปุ่น)

ทำหม้อไฟดามาโกะ-นาเบะ

จากนั้นเราขับออกไปยังคาบสมุทรโองะของจังหวัดอะคิตะ ดินแดนที่การทำอาหารและวัฒนธรรมประเพณียังดำเนินอยูท่ามกลางทิวทัศน์ทางธรรมชาติอันสวยงาม จุดหมายแรกของเราคือ Ninigi Café บ้านฟาร์มเก่า ๆ แต่ที่จริงเป็นทั้งบ้านที่ครอบครัวอาศัยอยู่ คาเฟ่สบาย ๆ และโรงแรมเล็กแบบดั้งเดิมในที่เดียวกัน

ถึงแม้ว่าเราจะค้างคืนที่อื่น เราก็ได้แวะไปเพื่อที่จะได้มีโอกาสทำหนึ่งในอาหารประจำถิ่นของอะคิตะ หม้อไฟดามาโกะ-นาเบะ เจ้าของคาเฟ่ที่เป็นคุณพ่อวัยสี่สิบและเป็นแฟนเพลงตัวยง นำเอาข้าวบดแล้วสาธิตวิธีปั้นมันให้เป็นก้อนเล็ก ๆ ขนาดพอดีคำ

เมื่อทำเสร็จ ก้อนข้าวเหล่านี้ได้ถูกนำไปใส่ในหม้อไฟพร้อมโกโบ ใบมิตสึบะ (พืชคล้ายผักชีฝรั่งของญี่ปุ่น) ต้นหอมญี่ปุ่น พร้อมกับเนื้อไก่ ออกมาเป็นอาหารที่อบอุ่นและอิ่มอร่อย อาหารอะคิตะหม้อนี้เหมาะมากสำหรับการแบ่งทานร่วมกับคนอื่นในคืนฤดูใบไม้ร่วงอันหนาวเย็น

- ninigi-cafe.com (ภาษาญี่ปุ่น)

วันที่ 4

นามาฮาเกะ

จุดหมายแห่งที่สองนำมาสู่บางสิ่งที่มีความหมายเดียวกันกับคาบสมุทรโองะ: นามาฮาเกะ เทศกาลท้องถิ่นในวันส่งท้ายปีเก่า ชายหนุ่มจะสวมหน้ากากและเครื่องแต่งกายทำจากฟางและเล่นเป็นนามาฮาเกะ ยักษ์หน้าตาน่ากลัวที่ไปตามบ้านแต่ละหลังเพื่อตามหาเด็กไม่ดีเพื่อทำให้เด็ก ๆ พวกนั้นกลัวจนกลับมาเป็นเด็กดี

ถึงแม้ว่าคุณจะไม่ได้มาโองะในวันที่ 31 ธันวาคม คุณก็ยังสามารถสัมผัสประเพณีแห่งอะคิตะนี้ได้ที่พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นโองะชินซัน (Oga Shinzan Folklore Museum) เมื่อก้าวเข้ามายังบ้านหลังคามุงแบบดั้งเดิมที่อบอวลไปด้วยกลิ่นควันจากอิโรริ (เตาที่มักอยู่ในบ้านแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม) เราได้นั่งร่วมกับแขกท่านอื่น ๆ บนเสื่อทาทามิ หลังจากนั้นก็มีเสียงกระทืบเท้าและเสียงเคาะจากด้านนอก นามาฮาเกะสองตนได้เข้ามาแล้ว เพื่อเริ่มพิธีกรรมตามหาเด็กไม่ดี แต่โชคดีที่พวกเราไม่มีเด็กไม่ดีในกลุ่มเลยสักคน

ถัดมาที่พิพิธภัณฑ์นามาฮาเกะที่ดูทันสมัย มีการนำเสนอประวัติศาสตร์และความหลากหลายของประเพณีนี้ ถึงแม้ว่าพิธีกรรมโดยรวมของนามาฮาเกะนั้นจะเหมือนกัน แต่หลากหลายชุมชนในบริเวณคาบสมุทรนั้นก็สร้างหน้ากากไม่เหมือนกัน และตัวอย่างบางส่วนของหน้ากากเหล่านั้นก็ถูกจัดแสดงที่นี่

ขณะเดียวกัน ศาลเจ้าชินซัน (Shinzan Shrine) แห่งยุคเฮอัน (ค.ศ. 794 – 1185) ที่ตั้งอยู่เลยไปอีกหน่อย ก็เป็นที่จัดเทศกาล นามาฮาเกะเซโดะ ในเดือนกุมภาพันธ์ และบางช่วงของปีก็จะมีการแสดงตอนกลางคืนที่มีนามาฮาเกะตีกลองไทโกะด้วย!

- https://namahage.co.jp/namahagekan/en/ (อังกฤษ)

- e-ogaonsen.com (ภาษาญี่ปุ่น)

โรงหมักทาคาชิมิสึ (Akita Shurui Seizoh Co. Ltd.)

ตามเอกสารทางการแล้ว บริษัท Akita Shurui Seizoh Co. Ltd. ก่อตั้งขึ้นในปี 1944 แต่เหมือนกับผู้ผลิตสาเกญี่ปุ่นรายอื่น ๆ บริษัทนี้มีประวัติเก่าแก่มากกว่านั้น ช่างฝีมือหมักเหล้าชาวอะคิตะ 12 คน ที่ได้สืบทอดการหมักสาเกตั้งแต่ยุคเอโดะ เมจิ ไทโช และโชวะ ได้ร่วมมือกันแล้วเริ่มผลิตสาเกยี่ห้อทาคาชิมิสึ ซึ่งแปลว่า “น้ำพุสูง”

ด้วยน้ำพุธรรมชาติและข้าวสาเกพิเศษที่ปลูกในอะคิตะ บริษัทได้ผลิตสาเกหลากหลายชนิด แม้กระบวนการผลิตส่วนมากจะใช้เครื่องจักร แต่ก็มีสาเกชนิดกินโจที่ทำมือทั้งหมดทุกกระบวนการด้วย

มีจัดทัวร์โรงผลิตสาเกวันละสามรอบ และในช่วงฤดูหนาว คนที่มาเที่ยวในรอบเวลา 10:30 อาจเห็นพนักงานกำลังผลิตสาเกอยู่ด้วย อย่างไรก็ตาม โปรดทราบว่า ณ เวลาที่เขียนบทความนี้ การทัวร์โรงงาน การชิม และซื้อสินค้าที่โรงงานได้ถูกระงับเนื่องจากสถานการณ์โควิด-19 สำหรับข้อมูลว่าจะกลับมาเปิดให้เยี่ยมชมได้อีกเมื่อไร โปรดติดต่อสอบถามกับทางโรงงานที่เบอร์ 018-864-7331

- www.takashimizu.com (อังกฤษ)

มื้อกลางวันที่ร้าน ฮงเกะ อาเบะยะ

หนึ่งในสิ่งที่อะคิตะภูมิใจนำเสนอก็คือหนึ่งในสามแบรนด์ไก่ปลอดสารยอดเยี่ยมของญี่ปุ่น นั่นคือไก่เมืองฮิไน ที่ร้านอาหารฮงเกะ อาเบะยะ (Honke Abeya) จะมีเนื้อไก่พรีเมียมมาส่งทุกวันเพื่อรับประกันความสด จากนั้นนำมาเสิร์ฟลูกค้าในหลากหลายสไตล์ จากไก่เทอริยากิเสียบไม้ย่างถ่านแบบคลาสสิก ไปจนถึงอาหารประเภทข้าว และหม้อไฟหลายแบบ

ก่อนที่จะนั่งรถชินคังเซ็นกลับไปโตเกียว เราได้หยุดทานมื้อกลางวันที่ฮงเกะ อาเบะยะ สาขาอะคิตะ ที่ตั้งอยู่ใกล้สถานีอะคิตะ (Akita Station) แล้วสั่งโอยาโกะด้ง โดยร้านฮงเกะ อาเบะยะ ได้สร้างสรรค์ผลงานชิ้นเอก เป็นเมนูดังของญี่ปุ่นจานนี้ที่มีเนื้อไก่และไข่เป็นดาวเด่น เสิร์ฟลงบนข้าวอะคิตะ โคมาจิ การผสมกันของดาชิ ไข่สีเหลือง และเนื้อไก่ชุ่มฉ่ำรสเข้มข้นที่อัดแน่นไปด้วยรสอุมามิ ที่เรากินกันจนเกลี้ยงอย่างรวดเร็ว

- honkeabeya.com (ภาษาญี่ปุ่น)

สรุป

แม้ว่าทั้งหมดนั้นเป็นส่วนเล็กๆ ของภูมิภาคโทโฮคุที่กว้างใหญ่ แต่เราก็ประทับใจมากๆ กับความหลากหลายและแตกต่างกันของสามจังหวัดที่ได้ไปเที่ยว ทั้งในด้านอาหาร ทิวทัศน์ สถาปัตยกรรม และวัฒนธรรมประเพณี ที่เหล่านั้นมีหลายอย่างที่น่าสนใจให้เราค้นพบมากมายเลย

นอกจากนี้ เรายังจะได้ไปต่อกันที่อีกสามจังหวัดที่เหลือของโทโฮคุอีกด้วย (นั่นก็คืออาโอโมริ มิยางิ และอิวะเตะ) อย่าลืมติดตามตอนต่อไปด้วยนะ