สวนสาธารณะลิงแห่งนี้โผล่ในผลงานเปิดตัวของมูราคามิในค.ศ. 1979 ที่ชื่อว่า "Kaze no uta o kike" หรือชื่อไทย "สดับลมขับขาน" จริงๆแล้วที่นี่มีชื่ออย่างทางการว่า สวนสาธารณะ Ashiya-Uchide แต่ถูกเรียกจนติดปากว่า "สวนสาธารณะลิง" เพราะเมื่อก่อนที่สวนแห่งนี้จะมีลิงในกรงจำนวนมาก ปัจจุบันนี้ไม่มีลิงเหลือแล้ว แต่กรงลิงขนาดใหญ่ก็ยังตั้งตระหง่านอยู่กลางสวนสาธารณะเหมือนเดิม

ด้านหลังสวนสาธารณะลิง เคยเป็นที่ตั้งของห้องสมุดประชาชนเทศบาลเขตอาชิยะ ปัจจุบันกลายเป็นออฟฟิศของสวนสาธารณะดังกล่าวไปเรียบร้อยแล้ว สมัยยังใช้ชีวิตอยู่ที่ Hanshin ช่วงมัธยมปลาย มูราคามิมาใช้บริการที่ห้องสมุดแห่งนี้บ่อยครั้ง ภายนอกตัวอาตารทำมาจากก้อนหินที่ให้บรรยากาศแบบเก่าๆนั้นสร้างขึ้นเป็นธนาคารโอซาก้าที่บูรณะขึ้นมาใหม่ในสมัยโชวะ เป็นหนึ่งในสถานที่โปรดของมูราคามิ

"Afternoons on the Islets of Langerhans" คือหนังสือรวมภาพและบทความของมูราคามิและมิซึมารุ อันไซ(นักวาดและนักเขียน) ในปัจจุบันยังไม่มีสำนักพิมพ์ไหนในไทยนำเข้ามาแปล บทความหนึ่งในหนังสือเล่มนี้กล่าวถึงสะพานเก่าที่อยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างทางจากโรงเรียนจนถึงบ้านของมูราคามิ ซึ่งก็คือสะพานแห่งนี้นั่นเอง มูราคามิในสมัยเด็กคงข้ามสะพานนี้นับครั้งไม่ถ้วน หากได้ลองไปเดินที่สะพานนี้ อาจช่วยให้เราเข้าใจความคิดและมุมมองของมูราคามิได้ดีขึ้น

ชายหาดที่ Koroen โผล่ในบันทึกการเดินทางของมูราคามิ "Frontiers/Borders" (ยังไมีมีแปลไทยในปัจจุบัน) Koroen เป็นสวนสนุกที่เปิดในปี 1907 และปิดตัวลงอย่างรวดเร็วในปี 1913 มูราคามิเคยมาจ้องมองที่ทิวทัศน์แห่งนี้ด้วยความโหยหา ในปัจจุบันบริเวณนี้กลายเป็นสวนสาธารณะที่ชื่อ Omaehama ไปแล้วเรียบร้อย

ในเรื่อง ”แกะรอยแกะดาว” โผล่ขึ้นมาในซีนที่ออกมาจากเจส์บาร์และไปเดินเล่น ฉากดังกล่าวก็คือ”ที่ที่เคยเป็นถนนริมชายฝั่ง”ตรงอ่าว Ashiya ตรงนี้นี่เอง แม้ว่าในนวนิยายจะไม่ได้มีการระบุชัดเจน แต่เมื่อลองเปรียบเทียบกับคำอธิบายของมูราคามิแล้วก็คงเป็นที่ไหนไปไม่ได้นอกจากที่นี่นั่นเอง